Dönerim Demiştin

Soguk bir sonbahar aksamiydi. Hava kararmis, yagmur baslamisti. Düslerimize yagmur yagiyordu ellerimizi. Gözlerin donuk bedenin halsizdi.

Gizli bir el kalkis hazirlanan otobüse binmek için seni sürükler gibiydi. Sanki kalmak istiyordun. “baharda dönerim” demistin hatirliyor musun ?” Sakin beni unutma bekle.”

Ben seni unutmadim sevgili, ben seni unutmadim. Bütün kis baharda dönecegin günün hayaliyle isindim. Minik öpücüklerle uyandirip günesin dogusunu gösterecektim sana. Çiçeklerin, denizin, kumasalin, günesin tadina birlikte varacak , gün batimlarinda denizle birlesen ufuk çizgisini birlikte seyredecek, ay isiginda mutluluk sarkimizi söyleyecektik.

Yalan degil kaçamak sevdalara takildim yoklugunda bir süre. Sana benzeyen her seyi sevdim ben. Sevdigi her seyde senden izler vardi. Aradigimi buldum sandim ama yanildim , buldugum sen degildin. Olmadik zamanlarda aklima düstün, zamansiz yaralandim. Her sabah seni bulmak için yolara düsmek geldi içimden ama gidemedim .

Yalnizligin acisiyla gurur satin alir oldum her gece. “Gelir” dedim kendi kendime, “Söz verdi gelmesi gerek.” Bekledim.Kendimi param parça hissetim ama yine de sana kizamadim.Unuttum kötü sözlerini Unuttum kapinda bekletildigimi.Unuttum telefonlarima cevap vermedigini, kavgalarimizi unuttum.

Bir tek seni unutmadim sevgili, bir tek seni unutamadim. Hep dönmeni bekledim. Zamanla alistim acilara , ölüm ilanlarinda kendiliginden siline adreslere. Alistim sevdiklerimin yokluguna. Ama yalnizliga alisamadim, hasrete alisamadim, sensizlige alisamadim. Hep dönmeni bekledim.

Olamadi gülüm bir araya gelemedik. Oysa daha yolun basindaydik, tomurcuktuk daha çatlamaya hazir. Bahar gelmeden ayrildik. Simdi artan yalnizligim , büyüyen yoklugu var . duvarlarda gözlerinin izi , kapi kollarinda parmak izlerin sakli. Sen neredesin sevgili, varligin nerede ?. bir mevsim döndü , sen dönmedin .

Düslerim böyle daginik degildi eskiden. Kara bulutlar gibi kümelenip bir yere, acilarim yüregimde çöreklenmisti gece yarilarinda. Özlemlerim hiç bu kadar olmamisti gün isigina. Hasret bu kadar büyümemisti. Simdi göçebe olmus yüregimle her sabah yeni yolculuklara çikiyorum. Umudun türküsünü söylüyorum öksüz bakislarimla.....